MILAN TODOROV: DUNJA

 

Kraći su dani

A noći sve duže

Svetlost će nestati

Ravnodnevica je blizu

Prva kineska religija

Za boga je uzimala prirodu

Sa bivšim policajcem

Pričam o početku života

I poslušnosti popova

Po suncu dok reka raste

Uveče zalivam dunju

Jedno jedino stablo sa nekoliko plodova

Ali tu su teški odjeci porodice

Mame

Mirisa

Kao uteha prvih meseci zime

Opadanja

Dolazi vreme uzdržavanja

I rasprava o prednosti

Života bez greha

Sa ženama

Zabrađene u bele marame

Vampirice na semaforu

Kod crkve koja je otela park

Mog detinjstva

Mog ranog veka

Da bih ušao u srednji

Sada

Kada je uteha seme

Za nezaborav.